Douwe Eisenga zet alles 'Open'

Voor bijna alle muzikanten was het afgelopen jaar er eentje van noodgedwongen stilte. Daar kun je opstandig van worden, onrustig. Of je kan meebewegen, je mee laten voeren met de nieuwe situatie. De stilte met een open blik tegemoet treden. Componist/pianist Douwe Eisenga koos voor dat laatste. Zocht naar andere manieren om contact met zijn luisteraars te houden. En ging vooral - in de lange, stille dagen – heel veel muziek schrijven.

 

Het resulterende album Open gaat over het zoeken (én vinden) van je eigen bron. Heel lang dacht Douwe dat muzikale originaliteit betekende dat je volkomen nieuwe wegen zou moeten bewandelen. Maar dat is niet zo. Het streven naar originaliteit is niets anders dan bewegen naar je eigen bron, je eigen origine.

 

Enkel vanuit die kern kan muziek authentiek zijn, eerlijk. Kan muziek gewoon ‘zijn’. Open zoekt en vindt de kern: een langzaam roterende beweging. Die je kan meevoeren. Die je met een open blik tegemoet kunt treden.

In de eigen woorden van Douwe:

 

"Het jaar 2020 zal ik niet snel vergeten. Het schrijven van muziek is op zichzelf al een solistische bezigheid, de pandemie zorgde voor een jaar van stilte waarin ik - teruggetrokken in mijn werkkamer - gestaag werkte aan nieuwe muziek. 

De meeste stukken op dit album ontstonden in deze periode. Muziek die zich kenmerkt zich door verstilling. Door een noodgedwongen pas op de plaats. Door ruimte en verdieping.

Er was ook tijd voor lange, soms intense gesprekken. Met mijn partner, mijn kinderen, met vrienden. Misschien zorgde de rust er wel voor dat we beter naar elkaar luisterden. Dat we minder snel met oordelen kwamen, dat we luisterden met een open oor, een open houding.

Zoals zo vaak zitten er twee kanten aan een verhaal. Een pandemie als deze is verwoestend. Ze zorgt voor onnoemelijk veel leed, maar noopt tegelijkertijd tot bezinning. Een pandemie als deze zet de wereld achter tralies maar ontsluit tegelijkertijd ruimte voor veel meer openheid."