Na zijn twee singles 'Mountain' en 'Morning Sun', brengt M. Byrd nu zijn eerste EP uit getiteld 'Orion'. Deze EP bevat vier songs vol weidsheid en warmte, gedragen door het gevoel van voorbijtrekkende bomen die te zien zijn vanuit het autoraam op de achterbank en de melancholische heimwee die daar soms mee gepaard gaat. Nog maar een jaar geleden verscheen het eerste teken van leven met 'Mountain' en de tussentijdse samenvatting is indrukwekkend: M. Byrd is uitgegroeid tot een van de meest opwindende nieuwkomers in de Europese muziekscene, telt 3,5 miljoen streams op slechts twee nummers, werd aanbevolen in de Franse Rolling Stone en ook in Amerikaanse blogs. Deze zomer speelt hij op smaakmakende festivals als Immergut, in september op het Reeperbahn Festival en volgend jaar zal hij indie dance koning Roosevelt ondersteunen op zijn volledige Europese tournee.
Zweverige reverb, de nonchalant stoïcijnse drums - Byrds muziek klinkt als Guadagigno's 'Call me by your name', doet bij vlagen denken aan Tom Petty, Sufjan Stevens of Kurt Vile, terwijl de gitaren weer wat weghebben van Sonic Youth en The War on Drugs. De titeltrack 'Orion' is geinspireerd op de naamloze schildpad die jarenlang bij M. Byrds familie woonde - zonder dat iemand zich stoorde aan het feit dat hij geen naam had. Uiteindelijk kreeg hij de naam 'Orion'. "Het is leven in het verleden, je hield me in je handen en hebt me nooit Orion genoemd". In de bijbehoordende video begeleidt regisseur Constantin Timm de artiest en de schildpad op een reis door de woestijn.
